ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΞΑΝΑ;

Ασχολήθηκα με τα πολιτικά γύρω στα 16. Λίγο στο σχολείο όταν άρχιζε να γίνεται συζήτηση για το μαθητικό κίνημα και στην επαρχία, μας πλησίαζαν σιγά σιγά οι οργανώσεις της νεολαίας, λίγο το κεντροαριστερό σπιτικό περιβάλλον απο την πλευρά του πατέρα κυρίως, λίγο κοντά στον μεγάλο αδερφό που έφερνε μηνύματα, κείμενα, τραγούδια, υπονοούμενα ως φοιτητής , ο απόηχος του Πολυτεχνείου , το γενικότερο κλίμα ίσως .

Όταν ανέβηκα στην Θεσσαλονίκη φοιτητής είχα πλέον βρεί τον δρόμο μου, είχα συνηδειτοποιήσει το ιστορικό γίγνεσθαι, είχα άποψη για την άποψη και ήθελα να σώσω τον κόσμο.Αμήν. Εγινα μέλος σε φοιτητική παράταξη, γενικές συνελεύσεις, πανώ πορείες αφικόλληση, μέλος ΔΣ, εκλογές , ΕΦΦΕ, όλα!!

Όχι ότι πέρασα άσχημα. Γνώρισα ωραίους ανθρώπους και ζήσαμε μαζί στιγμές ωραίες..

Η Θεσσαλονίκη ζωντανή, ερωτιάρα και χωρίς τόσα πολλά αυτοκίνητα όπως σήμερα, μας πότισε , μας τάϊσε , μας γλέντησε και με το παραπάνω.. δεν έχω παράπονο.

Η ενεργός συμμετοχή μου στη πολιτική τελείωσε απότομα ένα βράδυ (που 'βρεχε, που 'βρεχε μονότονα) κατά την διάρκεια των ψηφοφοριών για την εκπροσώπηση στο συνέδριο κλπκλκλπ Υπήρχε ένας εκνευρισμός και μία ένταση επειδή ήταν σε εξέλιξη ένα μικρό πραξικόπημα ενάντια στην πλειοψηφία της παράταξης της σχολής, από αυτά τα αθώα που συμβαίνουν και στα πιό δημοκρατικά κόμματα, αλλά κατά τ' άλλα είμασταν μία ωραία ατμόσφαιρα.Με την εξέλιξη όμως της ψηφοφορίας και μέσα σε αλαλαγμούς και κραυγές μαθεύτηκε το νέο.

Το μέγα στέλεχος και ιδεολογικός αντίπαλος συνελήφθη να κλέβει οπώρας , με το χέρι στο βαζάκι με το γλυκό, να κρυφοκοιτάει απο την κλειδαρότρυπα, να αντιγράφει , να κλέβει στο ζύγι, να προσθέτει φηφουλάκια στο όναμά του όντας καταμετρητής...

Χαμός.

Ακόμη και σήμερα δεν έχω αποφασίσει αν αυτό ήταν η αιτία ή η αφορμή που ζητούσα.

Για μένα ήταν σχετικά εύκολο να απομακρυνθώ απο τις επίσημες διαδικασίες και ειλικρινά πιο πολύ στεναχωρήθηκα για δυό τρείς οι οποίοι το πήραν πολύ βαριά. Έναν απο αυτούς, ένα απο τα πιό αγνά παιδιά που γνώρισα στη γειτονιά αυτή, τον είδα αργότερα λιώμα μέρ μεσημέρι και έμαθα ότι αυτό ήταν σύνηθες εκείνη την περίοδο. Τέλος πάντων.

Απο εκείνη την περίοδο η απόσταση μεγάλωσε , goodbuy και αντίο...απο μακριά και αγαπημένοι, υπήρξε μία απαξίωση για οτιδήποτε πολιτικό στα πλαίσια του μαζικού κινήματος και της επαναστατικής πάλης και της λαϊκής παλιγεννεσίας και της δράσης των μαζών ,όλα πήγαν περίπατο. Έμεινε μόνο η ανάγνωση των καινούριων τάσεων, η ανάγνωση βιβλίων, οι ολονύχτιες συζητήσεις στην παρέα, οι πειραματισμοί μπροστά στην κάλπη.

Όλο αυτόν τον καιρό όμως αλλάζουμε εμείς , αλλάζει και ο κόσμος γύρω μας, αλλάζει και η θεώρηση. Σκεφτείτε το λίγο.

Εγώ ήμουν φοιτητής (με τα λεφτά του μπαμπά) , μετά υποαπασχόληση, φανταρικό, ανεργία, δουλειές άσχετες, υπάλληλος, 5μελής οικογένεια,αυτοπασχολούμενος, στέλεχος ....

Και η πολιτική ; μεταπολίτευση, ΠΑΣΟΚ, αριστεριστές και νεορθόδοξοι, η πτώση του τείχους, το 89-92 , η παγκοσμιοποίηση , τα κινήματα , η οικολογία ,το διαδίκτυο, η Γένοβα και το θερμοκήπιο..

Τώρα που τα βλέπω γραμμένα, δεν θα τα συνδύαζα όλα αυτά μαζί ούτε για ένα μυθιστόρημα.

Λενε μερικοί ότι περάσαμε βαρετά ; ότι ζούμε το τέλος της Ιστορίας;

συνεχίζεται...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Ανησυχία για την εν θερμώ νομοθετική ρύθμιση των blogs

posted in Digital Rights , Ελληνικά , Ιστολογείν at 02:47

Ακολουθεί δελτίο τύπου της ομάδας freebloggers και της πρωτοβουλίας digitalrights.gr σχετικά με τις διαρροές για την επικείμενη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στα blogs και το διαδίκτυο.
Αθήνα, 2 Μαρτίου 2008
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθoύμε με ανησυχία τη διαρροή στον Τύπο, με αφορμή τη γνωστή υπόθεση του blog press-gr, σχεδίων της κυβέρνησης για τη νομοθετική ρύθμιση της έκφρασης στο διαδίκτυο. Οι προθέσεις αυτές, αν ισχύουν με τον τρόπο που δημοσιοποιήθηκαν (συμπυκνώνονται σε έναν πρωτόγνωρο για τα διεθνή δεδομένα περιορισμό τής ανώνυμης/ψευδώνυμης έκφρασης μέσω ιστολογίων), πλήττουν θεμελιακά δικαιώματα κάθε πολίτη, δυνητικού χρήστη του διαδικτύου, παγιωμένα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και από το διεθνές δίκαιο. Οι διαρροές αυτές δεν έχουν μέχρι στιγμής επισήμως επιβαιωθεί, πλην όμως η μη κατηγορηματική διάψευσή τους από την Κυβέρνηση δεν επιτρέπει εφησυχασμό.
Ως Έλληνες πολίτες και bloggers, με διαρκή αγωνία για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, στον τόπο μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε κανενός είδους ρύθμιση που θα φέρει την Ελλάδα κοντά σε διεθνώς δακτυλοδεικτούμενα μελανά παραδείγματα χωρών που καταπατούν τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών τους, όπως η Κίνα, η Βιρμανία και η Αίγυπτος. Εξάλλου, υπενθυμίζουμε, εξακολουθεί να εκκρεμεί δικαστικά η υπόθεση blogme.gr, η οποία, ως απόπειρα ποινικοποίησης του απλού υπερ-συνδέσμου (link), μας εκθέτει στην παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα.
Διανύοντας μια εποχή κατά την οποία η ιδιωτικότητα συρρικνώνεται διαρκώς και τα κάθε λογής απόρρητα υποχωρούν σε βάρος των πολιτών, χάριν κρατικών και όχι μόνο σκοπιμοτήτων, και κατά την οποία το άτομο, ως μονάδα, συνθλίβεται από οικονομικά και επικοινωνιακά μεγαθήρια, διατηρούμε την πεποίθηση ότι η διαδικτυακή ανωνυμία ή ψευδωνυμία είναι στοιχειωδώς απαραίτητη εγγύηση για την εξασφάλιση τής ελεύθερης ατομικής έκφρασης, της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και του υγιούς δημόσιου διαλόγου.
Το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει, υπό δικαστικές εγγυήσεις, την ταυτοποίηση ψευδώνυμων ή ανώνυμων χρηστών του διαδικτύου στις περιπτώσεις που τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην ελεύθερη έκφραση και στην ιδιωτικότητα, σταθμιζόμενα με την ανάγκη προστασίας άλλων σοβαρών έννομων αγαθών, κρίνεται ότι πρέπει να υποχωρήσουν. Το καθεστώς αυτό, σε συνδυασμό με την αυτορρύθμιση των ψηφιακών κοινοτήτων, θεωρούμε ότι είναι επαρκές για την προστασία από έκνομες αντικοινωνικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται μέσω του διαδικτύου.
Επισημαίνουμε ότι η νομοθέτηση εν θερμώ και καθ' υπερβολή εκθέτει τη νομοθετική διαδικασία για έλλειψη νηφαλιότητας, απροσωποληψίας και ρυθμιστικής συνοχής.
Υπενθυμίζουμε ότι η κοινωνία των blogs δεν συνιστά κλειστή κάστα για λίγους, με συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά αποτελεί καθρέφτη όλης της κοινωνίας, ανοιχτό πεδίο έκφρασης για οποιονδήποτε πολίτη.
Συνεπώς,
Καλούμε την κυβέρνηση να δηλώσει σαφώς τις προθέσεις της και να διαψεύσει απερίφραστα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με πρόσθετη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο.
Καλούμε το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών φορέων να λάβουν θέση απέναντι στα σχέδια αυτά και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους προς οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία στο μέλλον η οποία θα έχει παρόμοια παράλογα χαρακτηριστικά.
Επιφυλασσόμαστε για στενή παρακολούθηση του ζητήματος και για ανάπτυξη κάθε μορφής οργανωμένης δράσης (επικοινωνιακής, νομικής, θεσμικής).

Πρώτη προσπάθεια την πρώτη μέρα της Άνοιξης

Αυτό είναι το πρώτο σχόλιο και η πρώτη προσπάθεια να λειτουργήσει αυτή η σελίδα.
Αμηχανία.
Πάντα με την Άνοιξη μία καινούργια αρχή ..όπως και κάθε Δευτέρα.
Αμηχανίας συνέχεια.
Όλα καλά θα πάνε .
Όλα καλά.
Διαβάζω παράλληλα με το γράψιμο (νύχτα Σαββάτου) άλλα blogs, συζητήσεις περί ανωνυμίας κυρίως , ανοιχτή τηλεόραση . Μπέρδεμα και ασάφειες.
Το κύριο πρόβλημα για το θέμα ¨ανωνυμία" δεν είναι το ηθικό ή το λειτουργικό ή οι μεταξύ μας σχέσεις και συμπεριφορές.
Είναι κυρίως η προσπάθεια μιας νομοθετικής ρύθμισης η οποία με πρόσχημα την συμπεριφορά ενός ΜΕΡΟΥΣ του συνόλου να αφαιρέσει απο το ΣΥΝΟΛΟ αναφαίρετα δικαιώματα όπως η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, η επικοινωνία, η πρόσβαση στην πληροφορία και ανταλλαγή ιδεών και απόψεων ελεύθερα.
Είναι τόσο μεγάλο πράγμα αυτό το δικαίωμα που κανένας καλοπροαίρετος νομοθέτης δεν θα τολμούσε να το "ακουμπήσει" καν και να παραμείνει σίγουρος ότι η ερμηνεία του νόμου στην πορεία δεν θα έφερνε τα αντίθετα αποτελέσματα απο αυτά τα οποία υποτίθεται ότι προσπαθεί να προστατέψει.
Θέλω να πώ δηλαδή ότι ο νόμος ξεκινά ως λύση-απάντηση στο ερώτημα ανωνυμία ή επωνυμία κλπ αλλά εύκολα γίνεται εργαλείο απο τους εκάστοτε "φύλακες" ή τις εξουσίες, για να περιοριστούν ή ακόμη καλύτερα να ψαλιδιστούν ή να συκοφαντηθούν ιδέες και απόψεις αλλά και να προσωποποιηθούν αρνητικά οι ιδέες αυτές , ίσως και σε μεταγενέστερο χρόνο κλπ.
Θέλω να πώ κάποια παραδείγματα με κίνδυνο βέβαια να αστοχήσω ή να μπερδέψω χειρότερα τα πράγματα:
Η δικαιοσύνη εφαρμόζει σε όλες τις δημοκρατίες κάποιες διαδικασίες οι οποίες πολλές φορές αθωώνουν φανερά εγκληματίες όπως για παράδειγμα δεν δέχεται ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ γιατί αυτό είναι προϊόν υποκλοπής κλπ. Αυτό συμβαίνει, αν και φαίνεται παράλογο με μιά πρώτη ματιά γιαυτό και δεν μπορώ να το εξηγήσω επαρκώς και στην κόρη μου, μόνο και μόνο με το σκεπτικό ότι αυτό που υπονομεύεται (αν η εξουσία δεν τηρεί ΠΑΝΤΟΤΕ τις νόμιμες διαδικασίες) είναι πολύ μεγαλύτερο ακόμη και απο την αθώωση ενός π.χ. δολοφόνου. Αυτό που κινδυνεύει, που υπονομεύεται, είναι οι ατομικές μας ελευθερίες δηλαδή οι ίδιοι οι θεσμοί μιάς δημοκρατίας.Έτσι βάζουμε την σωματική μας ακεραιότητα σε κίνδυνο όταν αφήνουμε για "τυπικούς" λόγους ελεύθερο ένα δολοφόνο αλλά το προτιμούμε απο το να δώσουμε το εργαλείο και την αφορμή σε έναν (οποιονδήποτε)ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟ φορέα εξουσίας το δικαίωμα να συλλαμβάνει(ή να ανακρίνει,ή να μπαίνει στο σπίτι μας κλπ) χωρίς τις τυπικές- θεσμικές διαδικασίες.
Το πρόβλημα υπάρχει, όμως πρέπει να λυθεί απο την ίδια την κοινωνία ή την κοινότητα των bloggers και όχι με νόμους και πονηρές μεθοδεύσεις .
Η δημοκρατία αντέχει να ακούγονται τα πάντα και έχει μηχανισμούς να κυνηγάει τις εγκληματικές πράξεις και πρόσωπα.
Η δημοκρατία πρέπει να φυλάγεται απο τους "φύλακες" ενίοτε αλλά και να μην δίνει μονοπωλιακά δικαιώματα σε κανέναν για τους ευαίσθητους τομείς της ενημέρωσης για παράδειγμα( βλ συγκροτήματα και μ.εκδότες , τηλεοράσεις κλπ), ή της δημόσιας υγείας ή της δημόσιας ασφάλειας κλπ.